Er was alleen de sneeuw
Vlokkend voor onze ogen
Jij die de warme winterjas voorhield
Vouw de witte stok maar toe
Kan je echt zijn wie je bent?
Er was alleen de sneeuw
Die zich bij alles neerlegde
Ik knoopte mijn jasdicht
Ja zei ik, en schreef de scène op
In mijn hoofd voor later
Kom zei je, en nam mijn hand
Zo liepen we onszelf en de winter tegemoet
Kathleen Boogmans
21 december 2021
Geschreven voor De Warmste Week editie ‘21
In de krant vond ik een artikel dat het Old Masters Museum te Brussel tijdelijk zou sluiten omwille van te weinig personeel wegens Corona. In de herst zou het dan opnieuw geopend worden. Ik schreef er het gedicht ‘Zeg ja’ over. In het gedicht zitten titels van schilderijen uit het Old Masters Museum verwerkt. Dit even over de inspiratiebron maar lees er aub zoveel meer in dan wat er staat!
Zeg ja
Daar hangt een zomer
Met zomen
Zonder kaders
Zonder joelend volk
Geen dansende boeren
Of drinkende koningen
Geen torens
Van wafel en Babel
Val voor de zoen
Van een opstandige engel
Loop hand in hand
De winter tegemoet
Feest in lijsten
Seizoenen tollen
Witte kragen wapperen
Rood en bruin
Room en bruid
De herfst herwint
Beloof me weer beter
Schilder me een leven
Zweer me
Eeuwig stil gestold meesterschap
Zeg me één woord
In een tomeloze herfst
Kathleen Boogmans
Sylvie Marie vroeg 44 dichters om als verrassing een gedicht te schrijven voor de vierenveertigste verjaardag van haar man David Troch. Ik hou van schrijfopdrachten en goeds wensen en stuurde het gedicht ‘Gelukkige 44’. Het gedicht bestaat uit 44 regels en nog andere verwijzingen naar vier, als cadeau aan David omdat hij iets met cijfers heeft. Inspirerend!
Vandaag
nu de jaren
zo zouden de jaren
nu de jaren vieren
zij daar bij die tafel
altijd maar verder
de man en de vrouw
daar bij de houten tafel
stevig staan
hoe zij naar de vlammen
wijst en in het hout
de vlammen en haar rode jurk
en zij vult de tafel
en de jaren
en hoe de man van stoelen houdt
en van stille letteren
en hoe van haar
en van feest en kijkt
hoe zij danst
in haar rode jurk
tussen de letters
en hoe ze samen
altijd samen,
het hout dat stevig
de stoelen vullen,
de vier stoelen rond de tafel
de vlammen lezen en
altijd de lach van jaren
altijd maar
van feest en knetter
vier handjes en vier voetjes,
en hoe ze kijken, naar elkaar, en kinderogen
en hoe de ogen en de letters
altijd maar vullen met een lach,
de rode jurk,
autootjes met vier wielen,
de letters en de warme gloed
en zij draait in haar jurk van feest
en ze schuift en vult het glas,
de ogen, de gloed, het hout of houden
en ze heft het glas op haar man
en de gloed van rode vlammen en ze zegt
vier vier
van Kathleen Boogmans
27 juli 2021
Voor de vierenveertigste verjaardag van David Troch
Laureate van de 26ste poëzieprijs Boontje! Mijn eerste echte literaire erkenning. Of hoe blij je kan zijn als andere schrijvers en lezers een boontje hebben voor jouw woorden. Je vindt het winnende gedicht “Knipoog naar Menno Wigman” op de foto
