Vanochtend bij de bakker aan je lach
gedacht, spiegeltjes en frangipane,
alsof ik je tussen zoets kon zoeken
of weer bij dagelijks brood kon ontmoeten
Het zot gezoende bed gezien waarin
ik vergat en vergaf dat jij me verliet
Tafels waaraan we alleen maar zwegen
waarover blikken als woorden gleden
Of het zoals altijd gesneden moest?
Neen, zei ik, geef me het hele verdriet
Bewaart langer en is minder verlies
zei de bakker en gaf me het brood
Even later stond ik in de regen
met een toekomst om zelf te verdelen