Het gaat over weer tegenkomen, ook al heb je iemand nooit eerder gezien. Twee geesten die elkaar eerst ontmoeten en hun lichamen die later zullen volgen. Want dat zullen ze.
Mijn geest en zijn geest ontmoetten elkaar op een fuif. Een discoparty met veel seventieskleuren. In mijn haren was een sjaal geknoopt en ik droeg een afzichtelijke blouse met wijd uitwaaierende mouwen waarin mijn moeder in de bijpassende tijd allicht geschitterd had.
Verdorie, sta ik hier voor de liefde van mijn leven, in die stomme outfit. ‘Ach wat’ zei mijn vriendin, ‘hij ziet er ook niet uit met zijn haar groen gespoten’. Maar dat groene haar, dat zag ik niet. Hij keek naar me en lachte. Herkenning. Mijn benen voelde ik niet meer. Hij wenkte me en zijn opener was kort, vurig, niks verhullend en zonder omwegen. Zoals de liefde later tussen ons zou zijn. ‘Ik wil je’ zei hij.
Één reactie op “Coup de foudre”
En dan …die sluier verhuld nog veel …